پسر : ضعیفه! دلمون برات تنگ شده بود...اومدیم زیارتت کنیم! 
دختر : تو باز دوباره گفتی ضعیفه؟؟؟ 
پسر : خوب... «منزل» بگم چطوره !؟ 
دختر : واااای... از دست تو!!! 
پ: باشه... باشه...ببخشید «ویکتوریا» خوبه ؟ 

... د: اه... اصلا باهات قهرم. 
پ: باشه بابا... تو «عزیز منی»، خوب شد؟... آَشتی؟ 
د: آشتی، راستی... گفتی دلت چی شده بود؟ 
پ: دلم ...!؟ آها یه کم می پیچه...! از دیشب تا حالا . 
د: ... واقعا که...!!! 

پ: خوب چیه... نمیگم... مریضم اصلا... خوبه!؟ 
د: لوووووووس... 
پ: ای بابا... ضعیفه! این نوبه اگه قهر کنی، دیگه نازکش نداری ها ! 
د: بازم گفتی این کلمه رو...!؟؟؟ 
پ: خوب تقصیر خودته...! میدونی که من اونایی رو که دوست دارم اذیت می کنم... هی 
نقطه ضعف میدی دست من! 
د: من از دست تو چی کار کنم... 
پ: شکر خدا...! ، دلم هم پیچ میخورد چون تو تب و تاب ملاقات تو بود...؛ لیلی قرن 
بیست و یکم من!!! 
د: چه دل قشنگی داری تو... چقدر به سادگی دلت حسودیم می شه. 
پ: صفای وجودت خانوم . 
د: می دونی! دلم تنگه... برای پیاده روی هامون... برای سرک کشیدن توی مغازه های 
کتاب 
فروشی و ورق زدن کتابها... برای بوی کاغذ نو... برای شونهبه شونه ات راه رفتن و 
دیدن نگاه 
حسرت بار بقیه... آخه هیچ زنی، که مردی مثل مرد من نداره! 
پ: می دونم... میدونم... دل منم تنگه... برای دیدن آسمون تو چشمای تو، برای 
بستنیهای 
شاتوتی که با هم می خوردیم... برای خونه ای که توی خیال ساخته بودیم و من مردش 
بودم...! 
د: یادته همیشه به من میگفتی «خاتون»؟ 
پ: آره... یادمه، آخه تو منو یاد دخترهای ابرو کمون قجری می انداختی! 
د: آخ چه روزهایی بودن... ، چقدر دلم هوای دستای مردونه ات رو کرده... وقتی توی 
دستام گره می خوردن... مجنون من. 
پ: ... 
د: چت شد؟ چرا چیزی نمی گی ؟ 
پ: ...... 
د: نگاه کن ببینم...! منو نگاه کن... 
پ: ......... 
د: الهی من بمیرم...، چشمات چرا نمناک شده... فدای تو بشم... 
پ: خدا ن... (گریه) 
د: چرا گریه می کنی...؟؟؟ 
پ: چرا نکنم...؟! ها!!!؟ 
د: گریه نکن... من دوست ندارم مرد من گریه کنه... جلوی این همه آدم... بخند 
دیگه...، بخند... 
زود باش بخند. 
پ: وقتی دستاتو کم دارم چه جوری بخندم... کی اشکاموکنار بزنه که گریه نکنم ؟ 
د: بخند... وگرنه منم گریه می کنما . 
پ: باشه... باشه... تسلیم. گریه نمی کنم... ولی نمیتونم بخندم . 
د: آفرین ، حالا بگو برام کادوی ولنتاین چی خریدی؟ 
پ : تو که می دونی... من از این لوس بازی ها خوشم نمیاد... ولی امسال برات کادوی 
خوب آوردم. 
د:چی...؟ زود باش بگو دیگه... آب از لب و لوچه ام آویزون شد. 
پ: ... 
د: باز دوباره ساکت شدی...!؟؟؟ 
پ: برات... کادددووو...(هق هق گریه)... برایت یک دسته گل رُز!، 
یک شیشه گلاب! 
و یک بغض طولانی آوردم...! 
تک عروس گورستان! 
پنج شنبه ها دیگه بدون تو خیابونها صفایی نداره...! 
اینجا کنار خانه ی ابدیتت می نشینم و فاتحه می خوانم. 
نه... اشک و فاتحه 
نه... اشک و دلتنگی و فاتحه 
نه... اشک و دلتنگی و فاتحه... و مرور خاطرات نه چنداندور... 
امان... خاتون من!!!تو خیلی وقته که... 
آرام بخواب بانوی کوچ کرده ی من.... 
دیگر نگران قرصهای نخورده ام... لباس اتو نکشیده ام و صورت پف کرده از بیخوابیم 
نباش...! 
نگران خیره شدن مردم به اشکهای من هم نباش...! 
بعد از تو دیگر مرد نیستم اگر بخندم...